Doorgaan naar hoofdcontent

Het thema

Beste lezers,

Het is weer tijd voor een nieuwe update. Ik heb weer een kwart gelezen en moet nog 25% lezen. Het moment is bijna daar dat ik erachter kom wat er met de dochter is gebeurd. Maar eerst moeten we het hebben over het thema.
Contrapunt heeft meerdere thema's. De belangrijkste zijn 'moeder-dochterrelatie' en 'rouwproces'. Deze twee thema's zijn van invloed op elkaar. In het boek wordt namelijk het rouwproces van een moeder beschreven. Ze rouwt om het verlies van haar dochter. In het boek worden verschillende momenten van hun moeder-dochterrelatie aangehaald. In Contrapunt wordt dat, zoals ik al in een eerdere post heb gezegd, gedaan door middel van herinneringen die gerelateerd zijn aan één van de variaties van Bach.
Het rouwproces komt nog niet heel erg naar voren. Je weet wel dat de dochter is overleden, maar dat wordt nog niet uitgebreid behandeld. Ik weet nog niet eens hoe de dochter is omgekomen. Je merkt wel dat het om een rouwproces gaat omdat de moeder alleen maar denkt aan de herinneringen met de dochter. Door die herinneringen op te halen, probeert ze haar dood te verwerken.
De moeder-dochterrelatie komt duidelijk naar voren. De dochter en de moeder hadden een hele goede, stabiele en mooie relatie. Als de dochter uit huis gaat, wordt het verdriet en de boosheid van de moeder naar voren gebracht. Ze wil dat haar "kleine meisje" bij haar blijft. Maar daarnaast is ze ook gelukkig omdat haar dochter een gelukkig leven leidt en ook op haarzelf kan staan.
In variatie 21 wordt het ouderlijk huis verlaten vanuit het oogpunt van de moeder mooi aangehaald. "Afstand, denkt ze. Een kind van zesentwintig is volwassen, heeft een eigen leven, moet niet elke tegenslag en elke keuze met haar moeder delen. Maar ze heeft mij nodig, denkt de moeder, ze klonk beroerd gisteravond door de telefoon, onzeker en triest. Een afspraak voor vandaag wilde ze niet." (bladzijde 133) Het is tegenstrijdig. De moeder weet dat ze haar dochter moet loslaten, maar toch wil ze ook altijd bij haar zijn en haar helpen. Ze wil de schouder blijven waar haar dochter op kan uithuilen. Toch houdt de moeder afstand en naar mijn mening maakt dat de relatie tussen moeder en dochter nog sterker. Je kind loslaten en er tegelijkertijd zijn wanneer ze je nodig heeft.
Dit was alweer de een na laatste blogpost. Volgende keer zal ik terugblikken op mijn eerste blogpost en mijn bevindingen met jullie delen.

Tot de volgende keer,

Iris

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als ik de auteur was...

Beste lezers, Zoals beloofd: een sneller update. Ik heb intussen al een aria en 15 variaties gelezen en begin steeds meer te wennen aan het genre. Daarnaast wordt het verhaal ook interessanter aangezien je de karakters steeds beter leert kennen en meer over hen te weten komt. Als ik de auteur was, had ik niet veel veranderd aan het verhaal. De balans tussen de herinnering en de bespreking van elke variatie is precies goed. De herinnering is wat langer dan de bespreking en dat spreekt mij erg aan. Zelf vind ik de uitleg van de variaties niet erg interessant, maar de herinneringen wel. Op die manier kom je namelijk steeds meer te weten over de personages. Eén ding van de karakters weet ik nog niet: de namen. Dat is het geheimzinnige aan het boek. Iedere keer wordt de hoofdpersoon 'de vrouw' of 'de moeder' genoemd. Haar dochter is gewoon 'de dochter' en haar zoon wordt 'de (kleine) jongen' of 'de zoon' genoemd. Dat was voor mij in het begin wel ...

Het genre en de identificatie

Beste lezers, Het is al een tijdje geleden dat ik wat gepost heb, maar ik heb eindelijk de tijd gevonden om een kwart van Contrapunt  te lezen. Het was in het begin even inkomen, puur omdat ik dit genre niet gewend ben. Ik moest even doorbijten, maar de eerste 8 hoofdstukken heb ik gelezen. Contrapunt  is een psychologische roman en dat is ook duidelijk te merken. De spanning in boeken die ik normaal gesproken gewend ben, kom je hier niet tegen. Het gaat duidelijk over het rouwproces van de moeder. Hoewel nog niet naar voren komt wat er met de dochter is gebeurd, merk je wel dat het verhaal draait om de moeder-dochter relatie. Iedere herinnering draait namelijk om de band van de vrouw met haar dochter. De gevoelens die de vrouw heeft, komen nadrukkelijk aan bod. Zo merk je dat ze moeite heeft met het feit dat haar dochter opgroeit en ook dingen buitenshuis onderneemt. Als ze bijvoorbeeld naar de dansles van haar dochter kijkt, verwoordt Anna Enquist het op een herkenbare, m...