Beste lezers,
Zoals beloofd: een sneller update. Ik heb intussen al een aria en 15 variaties gelezen en begin steeds meer te wennen aan het genre. Daarnaast wordt het verhaal ook interessanter aangezien je de karakters steeds beter leert kennen en meer over hen te weten komt.
Als ik de auteur was, had ik niet veel veranderd aan het verhaal. De balans tussen de herinnering en de bespreking van elke variatie is precies goed. De herinnering is wat langer dan de bespreking en dat spreekt mij erg aan. Zelf vind ik de uitleg van de variaties niet erg interessant, maar de herinneringen wel. Op die manier kom je namelijk steeds meer te weten over de personages.
Eén ding van de karakters weet ik nog niet: de namen. Dat is het geheimzinnige aan het boek. Iedere keer wordt de hoofdpersoon 'de vrouw' of 'de moeder' genoemd. Haar dochter is gewoon 'de dochter' en haar zoon wordt 'de (kleine) jongen' of 'de zoon' genoemd. Dat was voor mij in het begin wel even wennen, maar je went er op een gegeven moment wel aan.
Namen geven aan personages lijkt mij één van de leuke dingen aan schrijven. Een naam geeft vaak al een bepaald beeld over een personage. Iemand die Marie-Claire heet, wordt vaak als verwaand gezien en iemand als Floor wordt gezien als een normaal meisje. Als ik de auteur was geweest, had ik wel namen gegeven aan mijn personages. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de lezers zodat zij makkelijker een beeld kunnen vormen bij de personages.
Ik moet nog 15 variaties en een aria doorspitten en dan is het boek alweer uit. Als ik bij variatie 23 ben, zal ik weer een nieuwe update plaatsen.
Tot de volgende keer!
Iris
Zoals beloofd: een sneller update. Ik heb intussen al een aria en 15 variaties gelezen en begin steeds meer te wennen aan het genre. Daarnaast wordt het verhaal ook interessanter aangezien je de karakters steeds beter leert kennen en meer over hen te weten komt.Als ik de auteur was, had ik niet veel veranderd aan het verhaal. De balans tussen de herinnering en de bespreking van elke variatie is precies goed. De herinnering is wat langer dan de bespreking en dat spreekt mij erg aan. Zelf vind ik de uitleg van de variaties niet erg interessant, maar de herinneringen wel. Op die manier kom je namelijk steeds meer te weten over de personages.
Eén ding van de karakters weet ik nog niet: de namen. Dat is het geheimzinnige aan het boek. Iedere keer wordt de hoofdpersoon 'de vrouw' of 'de moeder' genoemd. Haar dochter is gewoon 'de dochter' en haar zoon wordt 'de (kleine) jongen' of 'de zoon' genoemd. Dat was voor mij in het begin wel even wennen, maar je went er op een gegeven moment wel aan.
Namen geven aan personages lijkt mij één van de leuke dingen aan schrijven. Een naam geeft vaak al een bepaald beeld over een personage. Iemand die Marie-Claire heet, wordt vaak als verwaand gezien en iemand als Floor wordt gezien als een normaal meisje. Als ik de auteur was geweest, had ik wel namen gegeven aan mijn personages. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de lezers zodat zij makkelijker een beeld kunnen vormen bij de personages.
Ik moet nog 15 variaties en een aria doorspitten en dan is het boek alweer uit. Als ik bij variatie 23 ben, zal ik weer een nieuwe update plaatsen.
Tot de volgende keer!
Iris
Reacties
Een reactie posten